Met veel interesse las ik het boek ‘Zakendoen met emoties: een limbische verklaring voor SOLK’ van neuroloog Marten Klaver.
SOLK is de afkorting van Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijk Klachten. Hieronder ressorteren ook CVS en fibromyalgie.
Dr. Klaver vindt een verklaring in het functioneren van de limbische functies van de hersenen voor SOLK. Hij verlaat de dualiteit en benadrukt de wisselwerking tussen lichaam en geest, die één zijn, onlosmakelijk met elkaar verbonden en continu van invloed op elkaar.
Het boek legt in detail uit, op een medisch-wetenschappelijke wijze, welke gebieden in de hersenen in verband staan met SOLK en het waarom ervan. Wie graag wil weten hoe het neurologisch allemaal in elkaar zit, raad ik aan om het boek zeker eens te lezen.
Dr. Klaver stelt, ik citeer: ‘De emotie verbindt lichaam en geest’. ‘De emotie heeft een sleutelpositie met een psychologische en lichamelijke kant’.
Emoties die mensen keer op keer onder de mat vegen, weggeduwen, zeg maar verdringen, zoeken op hun eigen manier een weg om toch aan bod te kunnen komen. Je kan stellen dat een emotie een bepaalde energie in beweging zet. Een emotie zet een bepaalde stroom van energie in beweging die in de hersenfuncties gemeten kan worden. Wanneer je een steen in een rivier verplaatst, dan gaat de rivier niet stoppen met stromen. Hij gaat zich aanpassen en op een andere manier de verlegde steen passeren. Met een onderdrukte emotie gaat het net zo. De energie, de lading van de emotie verdwijnt niet. Deze energie past zich aan en gaat net zoals de rivier dat doet, een nieuwe weg zoeken. En die weg vindt de energie via het lichaam, maar dan op een oneigenlijke manier. Het lichaam toont waar de energie niet vloeiend stroomt. De energie stoort de lichamelijke functies.
Dr. Klaver stelt dat het vinden én het neutraliseren van de belangrijkste emotie (de stressor) een cruciale rol speelt in het herstelproces van mensen met SOLK. Deze emotie is niet zomaar onder een bepaalde noemer te plaatsen. Ze is persoonsgebonden en kan dus heel erg verschillend zijn van persoon tot persoon.
Waarom is het blootleggen van de stressor zo belangrijk? Omdat die zogenaamde stressor een hypotheek legt op een herstelproces.
Waarom legt die stressor een hypotheek? Omdat hij niet ten volle ervaren, gevoeld mag worden. Er is geen ‘exposure’ of blootstelling meer aan de stressor. Hij wordt onderdrukt, mag er niet zijn, heeft geen bestaansrecht. Maar zoals ik hiervoor schreef, een emotie is energie. En energie zoekt zijn weg om te kunnen stromen en die stroom loopt via signalen van ongemak in het lichaam.
Ter illustratie:
In een artikel in het tijdschrift FES van de fibromyalgievereniging in Nederland verscheen een artikel van een mevrouw, wiens lichamelijke klachten onder de noemer fibromyalgie geplaatst werden. Bij haar werd de emotie ‘machteloosheid’ als stressor aan de oppervlakte gebracht. Het gevoel van machteloosheid werd sinds haar jeugd onderdrukt en niet meer geuit. Door te leren deze (en al haar) emoties opnieuw toe te laten, opnieuw bestaansrecht te geven, door ze te gaan ervaren, kon ze haar vicieuze cirkel doorbreken. ‘Dat ik mijn negatieve kant erkende en die vooral niet wegdrukte, maar toeliet, loste bij mij vanzelf het probleem op’. (wil je graag dit artikel wil ontvangen, laat me dit via mail weten en dan stuur ik het je door)
Een vrouw, met een diagnose van fibromyalgie, vertelde met wat haar bezig houdt. In haar verhalen vond ik haast overal het thema ‘angst’ terug dat zeer prominent aanwezig was. Angst is duidelijk dé stressor bij deze vrouw. Deze angst bestond al van kindsbeen af. De angst heeft geen bestaansrecht, wordt onderdrukt en niet ervaren en vindt zijn weg via de taal van het lichaam. Het naar de oppervlakte brengen van de kracht van de angstemotie, het herkennen van het aandeel dat deze emotie in het ziektebeeld heeft voor deze dame de basis gelegde om op een andere manier te leren omgaan met angst. Met als resultaat een afname van de klachten.
In mijn boek ‘uit de schaduw: een andere kijk op CVS en fibromyalgie’ wordt uiteengezet hoe het thema ‘gebrek aan bestaansrecht’ centraal staat in het leven van deze mensen. Zij functioneren hoofdzakelijk op mentaal, cognitief niveau en leven afgesneden van hun ‘ervaringsgericht, voelend, intuïtief’ deel. Het boek en de ontmoetingen met Dr. Klaver hebben me meer inzicht en helderheid gegeven in wat hij beschrijft als ‘stressor’ en het belang van het neutraliseren van die stressor. De stressor blootleggen of anders gezegd de stressor naar de laag van het bewustzijn brengen staat gelijk aan een sleutel in handen krijgen die het tij kan doen keren.